Mijn uitdaging - update
Geplaatst op 17 juni 2020
Het is 3 maanden(!) geleden dat ik iets over mijzelf heb geschreven. Ik wilde het al eerder doen, alleen lukte het mij niet. Het lijkt of ik mezelf wat meer heb afgesloten. Op dit moment is dat ook niet zo moeilijk, want er is meer dan voldoende te lezen op internet over corona, vaccinaties, beperking van vrijheid en wat al niet meer. Afleiding genoeg dus 😉
Dit afsluiten begon op 17 april. Toen had ik een eerste controle echo van mijn linkeroksel. Achteraf hoorde ik, dat de chirurg dit wilde, omdat ze niet zeker was of zij alles in de oksel had verwijderd. Uit de echo bleek dat er nog een tumortje zat van ongeveer 1 cm, 5 cm onder de Poortwachterklier die op 17 januari verwijderd was. Pffft ... wat een domper was dit 😳
De Radioloog wilde opnieuw een biopt nemen om te zien of dit ook Triple neg was. Ik wilde dit in eerste instantie niet, want ik wist dat dit hetzelfde zou zijn en wilde niet opnieuw 'wroeten' in geopereerd weefsel. Na overleg met de chirurg heb ik het alsnog laten doen. Op dat moment heb ik mezelf afgesloten en dit bericht maar met enkelen gedeeld. Ik moest het eerst zelf verwerken.
De volgende dag kreeg ik van een lieve dansvriend de vraag of ik bekend was met Germaanse Nieuwe Geneeskunde van Dr. Hamer? Hij wist nog niets van mijn nieuw ontdekte tumor. Over Dr. Hamer had ik jaren eerder wel eens gehoord, maar was diep weggezakt. Dr. Hamer heeft de visie dat elke ziekte en ook tumoren, ontstaan door een conflictsituatie in je gevoelswereld. De tumor is een reactie van het lichaam als verwerking van het conflict. Uitzaaiingen bestaan niet, want dit zijn nieuwe conflicten geweest.
Henry, dank je wel 🙏🏼
Na het bekijken van een paar video's op de website over zijn visie en borstkanker, voelde ik een enorme herkenning en gaf mij mijn vertrouwen terug dat mijn lichaam zelf kon herstellen. In mijn geval was het eerste conflict het overlijden van Dana en de tumor in de lymfe kon een tweede conflict zijn door de diagnose borstkanker.
Wil je hier meer over weten, bekijk hier de eerste video met een intro over Germaanse geneeskunde:
En in deze video wordt specifiek ingegaan op borstkanker >>
De uitslag van het biopt was geen verrassing voor mij, het was opnieuw niet goed. Volgens de chirurg was de vorige keer het zaadje in de verkeerde klier gedaan en daardoor niet weggehaald. Met mijn opgedane kennis van Dr. Hamer geloofde ik dit niet. Maar ja, de chirurg wist niets van Dr. Hamer. Zij stelde opnieuw een operatie voor, het zou maar een kleintje zijn ... 🤔 Ik wist het niet en wilde er later op terugkomen, wilde mij namelijk eerst nog wat meer inlezen. Ik had bovenstaande video gedeeld op Facebook en ik kreeg vele reacties van herkenning. Dat gaf steun.
Na dit bericht van de chirurg heb ik overleg gehad met Praveeta van de Kleurenpunctuur en haar gevraagd of zij ook bekend is met het werk van Dr. Hamer? Dit was zeker het geval, want in haar behandelingen worden conflicten geheeld. Hier was ik natuurlijk heel blij mee en ik kreeg van haar nieuwe kleursessies om aan mijzelf te geven. Bij het doen van deze sessie voelde ik wezenlijke veranderingen in mijn hersenen plaatsvinden. Het blijkt dat het heel diep werkt. Prachtige ervaring 🙏🏼 ❤️
Op 28 april had ik opnieuw een gesprek met de chirurg en heb ik uiteindelijk toch besloten om deze tumor weg te laten halen. Doordat de operatie al op 8 mei kon plaatsvinden, zag ik eigenlijk de angst van de chirurg hierin terug. Door de lockdown m.b.t. Covid19 werden heel veel operaties uitgesteld en mijn operatie was binnen 1,5 week! Heel bizar!
De operatie op 8 mei was voor mijn gevoel intenser dan de eerdere op 17 januari, ondanks dat het nu maar om een klein plekje ging. Mentaal en emotioneel ging het dieper, maar het voelde ook als een tweede kans om in mezelf te verdiepen. Doordat mijn werk grotendeels stil lag door de coronacrisis, kon ik nu meer tijd nemen voor herstel en dat was fijn.
Ik wilde nog op een andere manier werken aan mijn conflict(-en) en heb daarvoor contact gezocht met Rooz Steenks van Resight. Als Natuurgeneeskundig therapeut gebruikt zij Spagyriek.
Spagyriek is gebaseerd op de helende kracht van de natuur en op de transformerende kracht van alchemie. In de Spagyriek zijn de kwaliteiten van homeopathie, fytotherapie, aromatherapie (zoals bloesemremedies) en mineralentherapie (zoals celzouten) samengevoegd in 106 verschillende complexen.
Ik had eerder goede resultaten gehoord over deze methode en wilde het graag zelf ervaren. Deze zal ik later in dit artikel met je gaan delen. Wordt vervolgd dus 😉
Hieronder lees je wat ik eerder geschreven heb.
27 januari 2020
In dit artikel wil ik graag mijn uitdaging met je delen. Een uitdaging die precies 2 maanden geleden op mijn pad kwam. Die dag werd mij verteld, dat ik een kwaadaardige vorm van kanker had naast mijn linker borst.
Op dat moment stond mijn wereld op z'n kop ... er ging van alles door mij heen ... boosheid, ongeloof, teleurstelling tot 'het zit niet in de familie' ... Je komt in een rollercoaster terecht waar je in het begin weinig invloed op hebt. Mijn werk ging meer naar de achtergrond en ik zocht de stilte op samen met mijn kinderen, familie en vrienden.
Toen in september mijn hond Dana overleed aan een tumor op haar hart, was ik alert. Dana was altijd ziek voor mij, elke keer weer, ook als ik zei dat zij het niet voor mij hoefde te doen. Ik heb vaak hondenbaasjes ziek zien worden nadat hun hond was overleden aan een tumor.
Ik ben naar de huisarts gegaan en heb me laten testen. De huisarts kon niets vinden, althans niet in mijn bloed. 'Ik hoefde me geen zorgen te maken, alles is goed', werd er gezegd. Een maand later ontmoette ik een vriendin die borstkanker bleek te hebben. Een signaal?
Toen ik eind november wat bij mijzelf voelde, ben ik naar de huisarts gegaan, iets wat ik normaliter niet zo snel doe, maar nu was ik gewaarschuwd ... ☢️
De huisarts vertrouwde het niet en stuurde me door naar de mammapoli van het Reinier de Graaf ziekenhuis in Delft. Na een foto en een echo keek de radioloog nogal zorgelijk en nam een biopt. Niet eentje, nee twee, want er was ook wat gezien in de oksel 😟
's Middags hoorde ik dat het in ieder geval kwaadaardig was en de volgende dag kwam het nieuws dat het triple negatief was, een agressieve vorm dus. Ik ben geen fan van de reguliere geneeskunde, maar ik besefte al snel dat ik nu niet zonder kon. Het zou mooi zijn als we konden samenwerken. De chirurg en de verpleegkundige van het Reinier de Graaf stonden hier wel voor open. 🙏 🤝
Ik kreeg een aantal data mee voor MRI en Petscan. Op 16 december zou ik hiervan de uitslag krijgen.
Ik wilde me niet laten leiden door angst en mijn eigen plan trekken, dat heb ik altijd gedaan. Zo ben ik na het gesprek gaan kijken wat ik zelf kan doen, genoeg mogelijkheden in huis zou je bijna zeggen. Als eerste heb ik naar mijn voeding gekeken ... naar aanleiding van een moodboard was ik al beter gaan eten, maar het kon nog beter. Dus ... suiker, koffie, alcohol, vlees en gevogelte eruit en groene groenten en fruit erin. Hé, groene groenten ... had ik hier eerder al niet behoefte aan? Dat was ook al een teken dus!
Voedingssupplementen zijn ook belangrijk om de tekorten aan te vullen in mijn lichaam. Dit kreeg ik o.a. inzichtelijk bij energetisch therapeut Leo van Woerkens in Honselersdijk. Met behulp van bioresonantie meet hij me door om zo fysieke blokkades zichtbaar te maken. Met hem wilde ik mijn immuunsysteem gaan versterken voordat ik mogelijk met chemo zou gaan beginnen. Ik ben begonnen met vitamine B complex, C en D3 en natuurlijk veel water om mijn lichaam te reinigen. Ik wilde graag het zelfhelend vermogen van mijn lichaam aanspreken.
Om mezelf emotioneel sterker te maken, het was nogal geen bericht, heb ik Bachbloesem remedies ingezet. Mijn vriendin Yvonne Daniëls reikte mij een mooie verdiepende serie bloesems aan. Tevens hebben we samen een reeks Sanjeevini's samengesteld voor fysieke heling.
De Sanathana Sanjeevini's zijn helende trillingen, gerichte gebeden tot God, om in een totale overgave de helende kracht te doen ontwaken, die in ons zelf aanwezig is. Dit werkt heel mooi en ik zet ze af en toe ook in bij mijn cliënten.
Dan mag kleur natuurlijk ook niet ontbreken 😉 In mijn praktijk werk ik voornamelijk op emotioneel, mentaal en spiritueel niveau, dus niet zozeer fysiek. Het Instituut voor Kleurenpunctuur in Amsterdam doet dit wel, ik heb hier ook diverse trainingen gevolgd. Ik heb Praveeta Timmerman, van het Instituut, gevraagd wat ik zelf kon doen en we hebben een afspraak gemaakt om hier nader naar te kijken. Ze gaf me 'huiswerk' mee om mijzelf dagelijks te behandelen. Hierbij werd voornamelijk mijn lymfensysteem gereinigd en gestimuleerd.
Zo maakte ik een begin met mijn eigen behandelplan.
Op 16 december kreeg ik de uitslag van de onderzoeken. Het was prematuur borstkanker, triple negatief, stadium 3 (door de uitzaaiing naar de lymfen). De rest van mijn lichaam was schoon. Dit laatste was het meest goede nieuws op dat moment. Voor mij was dit een bevestiging dat de tumor een gevolg was van straling. Ik ben hier heel gevoelig voor en ik heb 4 jaar lang een Flow op mijn hart gedragen om straling te transformeren naar mijn eigen trilling. Dit maakte voor mij Dana's tumor op haar hart duidelijk.
Op dat moment realiseerde ik me dat de Flow zeer waarschijnlijk juist alle straling naar zich toegetrokken had. Ik las later dat de Flow niet goed functioneerde en niet meer in de handel was ... te laat voor mij dus 😟
Het voorstel was dat ik zou starten met chemo, daarna opereren en dan opnieuw chemo en bestralen. Chemo? Ik wilde geen chemo, het zou mijn lichaam alleen maar zieker maken en wie weet of de tumor erop zou reageren? Bovendien is mijn lange haar mij heilig, dat wilde ik echt niet kwijt. 😉
De oncoloog zei dat dit het beste medicijn op de wereld was en ze bracht me enorm in verwarring. Ik wilde tijd hebben om mijn lichaam te versterken en wilde pas in 2020 hiermee starten. Dat was bijna onmogelijk, 3 weken uitstellen was echt het maximum met deze vorm van kanker. De voorlopige datum werd op 3 januari gezet. Ik wist het nog niet ...
Na overleg met mijn therapeuten vroeg ik na een paar dagen of we het niet verder konden uitstellen, naar half januari bijvoorbeeld, want ik had meer tijd nodig om mezelf te versterken. Ik was enorm verbaasd toen de oncoloog zei dat ik geen chemo hóefde te nemen, maar dat ik ook kon opereren! Ze was als een blad aan een boom gedraaid ... het was de dag dat een oncoloog in het Radboud ziekenhuis was ontslagen, omdat deze teveel chemo's voorschreef ... Toeval? Zeg jij het maar ...
Op dat moment nam ik de beslissing om voor een operatie te gaan, weghalen wat niet goed was en dan opnieuw kijken naar de volgende stap. Ondertussen in vol vertrouwen dat mijn eigen behandelplan en mijn lichaam ook ging werken.
Op 24 december besprak ik met de chirurg de operatie. Ze wilde alle klieren uit de oksel weghalen, omdat ik geen chemo had gedaan. Hier was ik het niet mee eens, ik wilde alleen weghalen wat niet goed was en dat was slechts één klier, naar later bleek de poortwachterklier.
Na enig overleg stemde ze toe: de tumor naast mijn borst en een klier. Hiervoor moest m.b.v. een echo een loodzaadje geplaatst worden in de aangetaste klier. Zo wist de chirurg wat ze moest verwijderen. Dit werd op 6 januari gedaan. Op 17 januari zou dan de operatie zijn.
Na mijn beslissing voor een operatie kreeg ik veel bijval van mijn vriendinnen. Ze waren blij dat ik naar mijn lichaam en gevoel had geluisterd, want in hun ogen was chemo niet nodig. Na de operatie kon mijn lichaam het zelf weer aan. Ik voelde me enorm gesteund door hun woorden en het gaf me steeds meer vertrouwen. Daarnaast kreeg ik heel veel hulp vanuit de andere wereld, veel Licht en liefde. Ik voelde enorm veel energieën om mij heen. Dankbaarheid alom 🥰 🙏
Van lieverlee werd het waarom van de kanker me steeds duidelijker ... ik had niet genoeg zorg gehad voor mijn lichaam ... ja echt. Ik heb tot zo'n 5 jaar geleden hier niet willen zijn, niet op Aarde, niet in dit lichaam. Ik ben er jaren mee bezig geweest om dit alles te helen op emotioneel, mentaal en spiritueel niveau, alleen ben ik niet zo met het fysieke bezig geweest. Een goede vriend van mij zei regelmatig: 'zorg je goed voor jezelf?' 'Ja natuurlijk', zei ik dan, en ik dacht écht dat ik goed voor mezelf zorgde. Nu blijkt dat het niet goed genoeg was. Als ik dit wel had gedaan, was mijn immuunsysteem goed geweest en de kanker geen kans gehad.
Ik heb mijn vrouw-zijn omarmd en nu mag ik mijn lichaam omarmen, er goed voor zorgen, er volledig in aanwezig zijn, me welkom voelen en zijn op Aarde om zo nog meer in contact te zijn met Moeder Aarde om werkelijk de Godinnenenergie te leven.
Ik pak in ieder geval al meer de leuke momenten met mijn kinderen, kan mezelf meer vrije tijd gunnen en genieten van stilte. Dit vind ik al een mooi begin 🥰
Op vrijdag 17 januari was de operatie. Het was een volledige narcose. Om 14 uur was ik in de OK en om 19 uur was ik weer thuis. Best snel allemaal. Deze dag voelde ik me letterlijk gedragen, alles ging zoals het moest gaan. 🥰 🙏
Het herstel kon nu beginnen. Het gaat langzaam, elke dag heb ik wat meer energie, word ik helderder in mijn hoofd en mag ik wat meer mijn geduld oefenen 😉 Ik heb veel hulp gehad van mijn kinderen en vrienden, waar ik heel dankbaar voor ben.
Sinds een paar dagen heb ik ook mijn werk weer wat opgepakt, alles gedoseerd en dat gaat goed.
De uitslag van de operatie kreeg ik vandaag, 27 januari. Samen met mijn zoon ging ik naar het gesprek. Ik voelde meer spanning dan ik in eerste instantie wilde toegeven. De chirurg vertelde dat ze de tumor helemaal heeft kunnen verwijderen. Deze was 2,7 cm en alle randen waren schoon. Wat betreft de oksel twijfelde ze of ze wel de juiste klier had, want het was niet echt een compacte massa. De foto's en echo klopte allemaal wel. De patholoog vond er geen tumor meer in, alleen nog enkele losse cellen. Volgens de chirurg kon dit het resultaat zijn van mijn eigen behandelingen en ik moest hier vooral mee doorgaan! Goed nieuws dus allemaal! Superblij 👍🍀🌟🌈🥂
Mijn zoon gaf de chirurg nog een compliment over het feit dat zijn moeder gehoord werd en dat ze haar eigen behandelingen ook kon doen. Dat had haar veel vertrouwen gegeven en daar was hij heel blij mee! Wat een compliment was dit, ook voor mij! Hij is namelijk meer regulier ingesteld dan alternatief. Later zei hij nog: 'Mam, ze was gewoon oprecht en ze verdiende dit!' Prachtige zoon!
Zoals het er nu uitziet zal de volgende stap bestraling zijn van borst en oksel. Over twee weken heb ik een gesprek met de radioloog. Tot die tijd zal ik mijn rust nemen en zorgen voor een goed herstel.
Langzaam zal ik ook weer terugkomen in de groepen op Facebook om feedback te geven op de Iconen. Je zal weer wat vaker Kleurrijk Nieuws van me gaan krijgen, het is té lang stil geweest 😀
Eventuele updates zal ik hierboven gaan plaatsen. Zo kun je me desgewenst blijven volgen in mijn persoonlijke uitdaging.
Dank je wel voor het lezen. Liefs Ineke ♥
25 februari 2020
Medio december merkte ik dat mijn zicht minder werd en vooral met lezen. Ik vond het vervelend en ik ging mijn leesbril maar wat meer opzetten. Ik vond het wel vreemd, maar besteedde er niet veel aandacht aan. Totdat ik merkte dat ik ook kleuren zag, een kleurencirkel en elke keer in een andere kleur. Het was mijn linkeroog die een kleurencirkel liet zien met een wat wazig zicht, rechts was goed.
Ik bedacht me dat mijn moeder op 67-jarige leeftijd een melanoom in haar oog had en daardoor was ik ineens alert. Na het bezoek aan de huisarts zat ik binnen 2 dagen bij de oogarts, dit was een dag voor de operatie op 17 januari. Na wat onderzoeken werd duidelijk dat ik een zicht had van 70% en er vocht onder de lens zat. Dit kon van stress zijn (niet zo gek op dat moment) of ouderdom en ze dacht aan natte Macula. Na de operatie zou ze meer onderzoek gaan doen. Prima, ik was in ieder geval weer wat gerustgesteld.
Na 14 dagen was het vervolgonderzoek en toen werd Macula bevestigd, althans ... de oogarts dacht dat dit het was. Ze wilde injecties gaan geven in het oog, drie maal om de maand.
Ik wilde eerst zelf kijken wat ik kon doen en heb de vervolgafspraak een maand vooruit gezet. Ondertussen ben ik met kleurenpunctuur en een homeopathisch middel hiermee aan de slag gegaan. Tot nu zie ik een lichte verbetering en ik hoop dat deze doorzet 😉
Na het gesprek met de chirurg op 27 januari volgde na 2 weken een afspraak met de radioloog. Met haar zou ik het traject van bestraling gaan bespreken. Zoals je eerder hebt kunnen lezen, ben ik van mening dat de tumor (mede) ontstaan is door straling. Ik vroeg me af wat het bestralen zou gaan doen, zou het dan weer terugkomen? Hier maakte ik me echt zorgen over en dit heb ik ook uitgesproken bij de radioloog. Zij kon hier niet zo veel mee, en ja er is altijd een risico dat de straling na zoveel jaren weer kankercellen kon geven.
De radioloog wilde behalve de lymfen ook de borst meenemen bij het bestralen, voor de zekerheid. Hier was ik niet blij mee, want ik wilde alleen de lymfen. Er viel niet over te praten, heel jammer. Op dat moment zei ik wel ja, maar in mijn achterhoofd zat 'ik heb nog een week om te beslissen' 😟
De volgende dag werd een scan gemaakt om de juiste punten te bepalen. Voor scan en later ook voor het bestralen was het nodig om neusklem en snorkel te gebruiken om zoveel mogelijk lucht in de longen te hebben ter bescherming van het hart. Ik kan je zeggen dat dit heel ongemakkelijk was. Ik kreeg wel een knop in handen om de snorkel te kunnen openen bij gebrek aan adem. Mmm ... ik ga het wel zien. Ik bereidde me voor op 20 (dagelijkse) bestralingen.
Op 20 en 21 februari had ik de eerste bestralingen, het weekend was vrij. Het viel me niet mee, ik voelde me kwetsbaar, machteloos onder die apparaten. Mijn lichaam reageerde al snel ... trillen, verstopping en andere ongemakken. Is dit wat ik wil? Ik kan ook op andere manieren de verkeerde cellen aanpakken, het hoeft niet met bestraling.
Zondagavond nam ik de beslissing om hier niet mee door te gaan, het voelde niet goed, ik had er geen vertrouwen in. Maandagochtend heb ik de afdeling Radiologie gebeld met de mededeling dat ik de overige behandelingen annuleerde. Vlak daarna natuurlijk een arts aan de telefoon die me nog probeerde om te praten. Ik ben heel blij dat ik nu 'eindelijk' de beslissing kon nemen op dit niet te doen. Ik wil blijven voelen, hoe moeilijk het soms ook is 😉
Op naar de volgende stap in het heling- en verwerkingsproces.
17 maart 2020
Nadat ik met bestralen gestopt was, wilde ik de draad weer oppakken met mijn werk. Ik wilde mijn voorraad Kosmische Mensjes aanvullen, blog schrijven, webshop maken, en nog veel meer. Allemaal zaken die stil waren komen te liggen sinds december. Toen realiseerde ik me dat het zo helemaal niet werkt, want op dat moment was ik daar helemaal nog niet klaar voor.
Ik leefde een beetje van afspraak naar afspraak, maar nu alle bezoeken in het ziekenhuis waren gestopt, was er niets meer. De draad van mijn eigen werk kon ik (nog) niet oppakken, want er kwamen allerlei emoties omhoog. Het was chaos in mijn hoofd, in mijn lichaam, ik wist niet meer wat ik wilde met mijn werk. Echt chaos dus!
Ik was gewend altijd maar door te gaan, niet zeuren, er is werk aan de winkel. Maar nu even niet. Ik werd stilgezet, stilstaan bij de emoties, bij alles wat ik had meegemaakt in het laatste halfjaar. En dat was niet niks.
Ik heb met vriendinnen gesproken, uitgehuild en mijn rust genomen. Één voor één zeiden ze dat ik niet zo streng moest zijn voor mezelf, mijn tijd moest nemen om de emoties te verwerken, lief zijn voor mijzelf 💝
Na 2 weken vond ik het wel weer genoeg 🧐 en heb ik mijzelf bij elkaar geraapt. Ik vond dat het tijd was tijd voor een kleursessie met mijzelf en een MOM (een MIR stappenplan Op Maat). Met de kleursessie kon ik veel emoties loslaten en dat gaf me weer ruimte. Met de MOM heb ik oude belemmeringen met betrekking tot de borstkanker weg kunnen halen. Dit heeft nog even tijd nodig om dieper uit te werken, maar ik merk nu al dat ik weer ruimte krijg voor mijn (nieuwe) leven.
Om meer duidelijkheid te krijgen hoe nu verder te gaan met mijn kleurenwerk, had ik een afspraak gemaakt met Tineke van Dijk, medium voor mens en dier. Het was heel fijn dat ze berichten doorgaf van Dana, want haar tumor had ook te maken met mijn proces. Lees hier haar update >>.
Ik had zelf wel gemerkt, dat ik niet meer de vrouw was van voor de diagnose. Er is wel het een en ander veranderd in mijn bewustzijn, het voelen, mijn intuïtie, mijn kijk op de wereld. In het gesprek met Tineke werd dit alles nog eens benadrukt.
Ik weet dat de producten die ik heb ontwikkeld heel mooi zijn en ik dacht ook dat ik er zo was ... maar nee ... er komt nog meer bij 💡
Opnieuw een uitdaging op mijn pad dus, dit keer een hele leuke. Dit ga ik tot me laten komen en je hoort hier later dit jaar vast nog meer over 😄
Voor nu ben ik heel blij met de bevestigingen en inzichten die ik van haar heb ontvangen 🙏🏼 ❤️
Uitsluitend met naam- en bronvermelding heb je toestemming om deze informatie te delen.